Francesco Borromini

thumb|Fasada [[Kościół San Carlo alle Quattro Fontane|San Carlo alle Quattro Fontane]] Francesco Borromini, właśc. Francesco Castelli (ur. 25 września 1599 w Bissone, zm. 3 sierpnia 1667 w Rzymie) – włoski architekt doby baroku, działający przede wszystkim w Rzymie.

Czołowy architekt baroku dojrzałego we Włoszech, autor rzymskich kościołów i pałaców (m.in. kościoła San Carlo alle Quattro Fontane, kościoła Sant'Agnese in Agone, kościoła Sant’Ivo alla Sapienza, oratorium filipinów). Jako pierwszy na tak dużą skalę stosował w architekturze linie faliste, wklęsłe i wypukłe, odrzucając klasycyzm i masywność wczesnego baroku. Posługiwał się efektami światłocieniowymi, stosował indywidualne i fantazyjne rozwiązania. Rywalizując z Gianlorenzem Berninim stworzył odrębny od jego poważnych budowli styl niespokojny i malowniczy, będący nową propozycją estetyczną. Źródło: Wikipedia