Marie Luise Kaschnitz

Marie Luise Kaschnitz, właśc. ''Marie Luise Freifrau Kaschnitz von Weinberg'', ur. jako ''Marie Luise Freiin von Holzing-Berstett'' (ur. 31 stycznia 1901 w Karlsruhe, zm. 10 października 1974 w Rzymie) – niemiecka pisarka i poetka, autorka opowiadań, esejów, słuchowisk i szkiców prozatorskich. Czas jej życia obejmował cztery epoki historyczne: od spędzonego w arystokratycznych kręgach dzieciństwa w Cesarstwie Niemieckim epoki wilhelmińskiej, przez wczesną młodość w Republice Weimarskiej i późniejszą podczas nazistowskiej dyktatury Trzeciej Rzeszy, aż po dojrzałe lata w demokratycznej Republice Federalnej. Jej spuścizna literacka to „jedyna w swoim rodzaju twórczość epicka i liryczna, która łącząc poetycką przejrzystość i intelektualny potencjał obrysowuje bogaty intensywnymi przeżyciami łuk jej życia”. Stałe miejsca odniesienia w jej biografii to Bollschweil, niewielka miejscowość w Badenii-Wirtembergii, gdzie znajduje się rodzinna posiadłość jej rodu, Frankfurt nad Menem, w którym od 1941 do śmierci miała mieszkanie, oraz Rzym – cel licznych dłuższych pobytów z mężem, archeologiem Guido Kaschnitz von Weinberg, a pod koniec życia u mieszkającej tam córki Iris. Pisarka tak silnie czuła się związana z tymi miejscami, że pojawiają się one regularnie jako tło lub temat wielu jej utworów, wśród których szczególne miejsce zajmuje poświęcony Bollschweilowi ''Beschreibug eines Dorfes'', eksperyment w zakresie techniki narracyjnej. Ton jej twórczości nadawała liryczna refleksja na ludzkim losem, także własnym – „rozprawa pomiędzy głębokim pragnieniem szczęścia a siłami rzeczywistości”. Jeszcze za życia określana mianem ''grande dame'' niemieckiej literatury, mimo że sama pisarka uważała je za nieadekwatne. Źródło: Wikipedia