Johannes Nikel

Johannes Nikel (ur. 18 października 1863 w Żorach, zm. 28 czerwca 1924 we Wrocławiu) - duchowny katolicki, biblista.

Johannes Nikel studiował teologię i języki orientalne we Wrocławiu (1881-1884) i w Würzburgu (1884-1890). W Würzburgu napisał też swoją pracę doktorską ''Nauka Starego Testamentu o Cherubinach i Serafinach'', która została wydana w 1890 roku we Wrocławiu.

Święcenia kapłańskie otrzymał 26 czerwca 1886 we Wrocławiu. W latach 1886–1890 pracował jako wikary w Oleśnicy, a potem w Chorzowie. W latach 1890–1897 pracował jako gimnazjalny katecheta w Głubczycach, Nysie i Wrocławiu. W 1897 zaczął pracę jako docent egzegezy (dział nauk biblijnych) na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1907 roku został powołany na konsultanta Papieskiej Komisji Biblijnej. W 1913 został kanonikiem, a w 1921 prepozytem kapituły katedralnej. W latach 1914–1921 był przewodniczącym Śląskiego Związku Św. Bonifacego.

Johannes Nikel zajmował się także sprawami społecznymi. Był niewątpliwym ekspertem w wybranych przez siebie dziedzinach - Starym Testamencie oraz problemach społecznych. Dowodzą tego liczne publikacje, które często do dziś nie straciły wartości.

Przez całe życie pracował nad dopasowaniem naukowych wyników współczesnej egzegezy do Nauki Kościoła Katolickiego. Źródło: Wikipedia