Plutarchus

thumb|Fantasieportret van Plutarchus uit de vertaling van diens Parallelle Levens uit 1565.

Ploutarchos, Oudgrieks: , of Plutarchus, Romeinse naam: ''L. Mestrius Plutarchus'', was een belangrijke historicus en filosoof uit de tijd van het oude Griekenland. Hij leefde van omstreeks 46 tot minstens 120 n.Chr., zijn precieze datum van overlijden is niet bekend.

Plutarchus werd geboren in een vooraanstaande familie uit Chaironeia in Boeotië. Hij ging naar Athene, waar hij een brede filosofische opleiding genoot. Hij sloot zich bij de Akademeia van Plato aan, maar als filosoof behoorde hij eerder tot de eclectici. In zijn latere traktaten zou hij zich vooral tegen de epicuristen, maar ook tegen de stoïcijnen afzetten.

thumb|links|Buste van vermoedelijk Plutarchus. Hij wordt tentoongesteld in kamer XIV van het Archeologisch Museum van Delphi met een gegraveerde inscriptie die luidt: ΔΕΛΦΟΙ ΧΑΙΡΩΝΕΥΣΙ ΝΟΜΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΝ ΕΘΗΚΑΝ ΤΟΙΣ ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΩΝ ΔΕΛΦΟΙΣ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ (Deze votief met de buste van Plutarchus is opgericht door de mensen van Delphi en de inwoners van Chearonea ter ere van de grote auteur en priester van Apollo). Hij kreeg later verschillende hoge onderscheidingen: onder meer het ereburgerschap van Athene, en het priesterschap van Apollon te Delphi. Hij was een gefortuneerd man, maakte grote reizen en heeft onder meer Alexandrië en Azië bezocht. Als afgevaardigde van Athene bezocht hij verschillende malen Rome, waar hij in contact kwam met de hoogste kringen. Hij dankte zijn Romeinse naam aan zijn vriend Lucius Mestrius Florus, die bevriend was met keizer Vespasianus. Ook Quintus Sosius Senecio, aan wie hij zijn "Parallelle levens" zou opdragen, was een vriend van hem. Deze was driemaal consul en een veldheer van Trajanus in de Dacische Oorlogen. Zo verwierf hij de gunst van Trajanus en Hadrianus, die hem belangrijke functies toevertrouwden. Plutarchus was enige tijd procurator van de provincie Achaea. Door Wikipedia aangeleverd